Opis publikacji:

Najistotniejsze założenia „Jesteśmy” to: budzenie wrażliwości, przełamywanie stereotypów myślenia i uprzedzeń, oswajanie z innością, otwieranie oczu na nieznane i wreszcie pokazywanie dobrych, mądrych i pięknych inicjatyw. Głównymi bohaterami pisma są osoby niepełnosprawne, w bardzo szerokim rozumieniu pojęcia niepełnosprawności. Wszyscy, którym żyje się trudniej, których dotknął taki czy inny dramat. Ich twórczość – literacką i plastyczną prezentujemy. O ich problemach i marzeniach, o ich obecności wśród nas rozmawiamy. Pierwszy numer pisma poświęcony był zjawisku choroby psychicznej, następny (podwójny 2-3) dotyczył osób niepełnosprawnych fizycznie i umysłowo, kolejny (także podwójny 4-5) poruszał problemy młodzieży doświadczonej i zagrożonej wykluczeniem społecznym, numer szósty stawiał pytanie: nadzieja czy brak nadziei, siódmy powstał pod hasłem: samotność – obecność. Inne numery poświęcone były aktywizacji osób niepełnosprawnych oraz młodzieży poprzez teatr i zajęcia twórcze. Pierwszym i najważniejszym adresatem „Jesteśmy” są od początku ludzie młodzi, którzy włączyli się aktywnie do współtworzenia profilu gazety. Jesteśmy …

Czytam wiersze pani Ewy. Jest w nich radość i zachwyt nad światem, odrobina melancholii. Cały kosmos. Drzewa i motyle, ludzie, pory roku, Bóg, Miłość i Nadzieja. „Życie to ptak na dachu, życie to kwiaty na łące, życie to życie pełnią życia.” Pani Ewa od 38 lat mieszka w Domu Pomocy Społecznej w Wadowicach. Kiedy się tam znalazła była kilkuletnią dziewczynką. Porusza się na wózku inwalidzkim. Z wielkim trudem pisze, ostatnio posługując się specjalnie przystosowanym komputerem. Z wielkim trudem haftuje. Czyta.

Wiersze-pytania, wiersze-prośby, wiersze – żarty, wiersze-modlitwy. Wiersze są jak spacer po świecie. Odmierzają czas, myśli i nastroje. Zatrzymują wzrok na szczegółach – na różnorodności kształtów, zmianie ruchu, kolorach. „Życie to listek na wietrze, życie to burza na niebie, życie to rzeka szumiąca.” Jak często pytamy samych siebie o to, czym jest – jakie jest nasze życie? Bardzo często. I co to znaczy: żyć pełnią życia? „Pełnią człowieczeństwa, prawdziwą miłością. Życie to prawda, która się nie da ogarnąć, życie to…”

Maria Schejbal, redaktor naczelna